Alle burgers in de EU hebben recht op privacy. Als gevolg van de digitalisering komt de bescherming van privacy echter steeds vaker in het geding. Daarom zijn er diverse regels voor opgesteld, zoals de Algemene Verordening Gegevensbescherming, de Verordening vrij verkeer van niet-persoonsgebonden gegevens en de ePrivacy Verordening.
In dit arrest wordt duidelijkheid gegeven over de geldigheid van besluiten die doorgifte van persoonsgegevens aan de Verenigde Staten (en andere derde landen) mogelijk maken. Dit had als gevolg dat er geen persoonsgegevens op basis van het Privacy Shield meer mochten worden doorgegeven aan organisaties in de VS.
Hoe kunnen de fundamentele rechten en vrijheden van natuurlijke personen beschermd blijven, terwijl persoonsgegevens wel doorgespeeld worden. En hoe moeten de woorden ‘noodzakelijk voor de behartiging van het gerechtvaardigd belang van derde aan wie de gegevens worden verstrekt’ uitgelegd worden? In dit arrest gaat het Hof van Justitie hierop in.
Het automatisch opslaan en dus aanvragen van gegevens over telefoon- en internetgebruik is verboden. Internetproviders en telecomoperatoren mogen geen data van willekeurige burgers bijhouden voor een langere periode. Conform deze verboden oordeelt het Hof van Justitie EU dat overheden verkeersgegevens en locatiegegevens niet zomaar kunnen aanvragen, ter bestrijding van criminaliteit. Communicatiediensten mogen immers gegevens niet zomaar opslaan.
