Bijna 85% van alle zwemwaterlocaties in Europa voldeed het afgelopen jaar aan de strengste kwaliteitsnorm, namelijk ‘uitstekend’. Voor het rapport zijn, verspreid over 2021, 21.859 locaties in de EU, Zwitserland en Albanië onderzocht. Van al deze landen staat Nederland de kwaliteit van zwemwater betreft op de 24e plaats. Hiermee loopt Nederland achter op de andere landen die zijn onderzocht.
Resultaten zwemwaterverslag
Sinds de invoering van de richtlijn in 2006 is de zwemwaterkwaliteit in de EU geleidelijk verbeterd en is de hoeveelheid onbehandeld stedelijk en industrieel afvalwater in zwemwater verminderd. Zo werd in 2013 nog 2% van de locaties als ‘slecht’ aangemerkt, terwijl dat nu nog maar 1.5% is. Meestal is de vervuiling op deze locaties het gevolg van kortetermijnfactoren. Het verslag laat verder zien dat 95.2% van de locaties aan de minimumeisen voor waterkwaliteit voldoet. Badzones aan de kust doen het met 88% als ‘uitstekend’ aangemerkt beter dan zwemwatergebieden in het binnenland, met 78.2%.
Zwemwaterkwaliteit in Nederland
Nederland bevindt zich op de 24e plaats van de landen uit het verslag, waarmee het zich ver in de achterhoede bevindt. Volgens het verslag is van de Nederlandse zwemlocaties 73.8% van uitstekende kwaliteit, 14.9% van goede kwaliteit, 4.9% van aanvaardbare kwaliteit en 4.6% slecht. 1.8% van de locaties is niet geclassificeerd. In Nederland zijn 738 zwemwaterlocaties onderzocht, waarvan er 26 nieuw waren.
Europese regels voor zwemwaterlocaties
Het zwemwaterverslag, uitgevoerd door het Europees Milieuagentschap, toont of de kwaliteit van zwemwater op een specifieke locatie slecht, aanvaardbaar, goed of uitstekend is. Als het water als ‘slecht’ aangemerkt wordt, moet de lidstaat op grond van de Zwemwaterrichtlijn maatregelen nemen, zoals zwemmen verbieden en/of de waterkwaliteit verhogen. Bij de beoordeling van de kwaliteit wordt gekeken naar microbiologische besmetting en de aanwezigheid van andere organismen of afval die de zwemwaterkwaliteit aantasten en een risico voor de gezondheid van zwemmers vormt. Ook kijkt men naar de aanwezigheid van beheersmaatregelen om vervuiling op te sporen en te voorkomen. De Zwemwaterrichtlijn, die een aanvulling is op de Kaderrichtlijn Water, legt verder algemene verplichtingen op wat betreft zwemwater, zoals het aanwijzen van zwemwateren en de duur van het badseizoen, het opstellen van een zwemwaterprofiel en het verspreiden van informatie daarover.
Rol voor decentrale overheden
Nederland heeft de Zwemwaterrichtlijn geïmplementeerd in onder meer de Wet hygiëne en veiligheid badinrichtingen en zwemgelegenheden en de Wet op de waterhuishouding. Het aanwijzen van zwemwateren is een bevoegdheid van de provincies en het Rijk. De provincies zorgen in samenwerking met waterschappen en beheerders ervoor dat de aangewezen zwemplekken aan de geldende kwaliteitseisen voldoen. De waterschappen stellen het eerder genoemde zwemwaterprofiel op en monitoren de zwemwaterkwaliteit tijdens het badseizoen. Op basis van deze gegevens kan de provincie, als de kwaliteit te laag is, een negatief zwemadvies of zwemverbod afkondigen. De eerder genoemde plicht om informatie te verstrekken is ook een verantwoordelijkheid van de provincie.
Bron
Verontreiniging tot nul terugbrengen: groot aantal badzones in Europa voldoet aan hoogste kwaliteitsnormen, Europese Commissie.
Meer informatie:
Zwemwater, Kenniscentrum Europa Decentraal
