Naar aanleiding van een prejudiciële vraag van een Oostenrijkse rechter concludeerde Hof van Justitie van de Europese Unie dat het recht van een persoon om te weten met welke organisaties zijn of haar persoonsgegevens gedeeld worden beperkt kan worden.
Lees meer
Een staalfabriek in Italië verkreeg in 2011 een vergunning voor het uitstoten van een aantal chemische stoffen. Na toekenning van de uitstootvergunning werd er enkele malen een hoge uitstoot gemeten door verontruste omwonenden. Wat betekent voor de emissievergunning?
In zaak C-646/21 oordeelt het Hof van dat als een vrouw zich vereenzelvigd heeft met de ‘westerse normen’ omtrent gendergelijkheid en dit bij terugkeer kan leiden tot vervolging in haar thuisland, haar de vluchtelingenstatus verleend moet worden.
In zaak C-547/22 oordeelt het Hof van Justitie van de EU (hierna: het Hof) dat een onderneming die ten onrechte is uitgesloten van een aanbestedingsprocedure een schadevergoeding mag eisen. Hierbij moet het mogelijk zijn om de misgelopen winst mee te rekenen, zelfs als het niet zeker is dat de onderneming de opdracht zou hebben gewonnen.
In een in april 2024 gewezen zaak geeft het Hof een verduidelijking van de reikwijdte van de toepassing van het voorzorgsbeginsel bij de toelating van gewasbeschermingsmiddelen in een lidstaat.
De AVG zorgt ervoor dat persoonsgegevens op een verantwoorde manier worden verwerkt. Maar wat als een derde inbreuk maakt op deze gegevens en ze daardoor onrechtmatig verwerkt? Is de verwerkingsverantwoordelijke dan verantwoordelijk voor een schadevergoeding?
Kan een decentrale overheid de exploitatie door derden van een databank, die is samengesteld op basis van een wettelijke taak, verbieden?
In de zaak BALTIJAS STARPTAUTISKĀ AKADĒMIJA beantwoordt het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ) prejudiciële vragen van twee Letse rechtscolleges over het begrip ‘organisatie voor onderzoek en kennisverspreiding’ in de zin van artikel 2, punt 83 van de Algemene Groepsvrijstellingsverordening van de Europese Commissie (AGVV). Centraal staat de vraag in hoeverre instellingen voor hoger onderwijs die economische en niet-economische activiteiten uitoefenen als zodanig kunnen worden gekwalificeerd.
Op grond van artikel 21, lid 1 VWEU heeft iedere burger van de Europese Unie het recht vrij op het grondgebied van de lidstaten te reizen en te verblijven. In richtlijn 2004/38/EG zijn de voorwaarden uitgewerkt voor de uitoefening van het recht van vrij verkeer en verblijf op het grondgebied van de lidstaten door burgers van de Unie. Artikel 4, lid 3 van de richtlijn bepaalt dat lidstaten verplicht zijn om hun burgers overeenkomstig hun wetgeving een identiteitskaart of een paspoort te verstrekken waarin hun nationaliteit is vermeld. De grondrechten van de Europese burger, waaronder het recht op vrij verkeer en vrij verblijf, zijn expliciet vastgelegd in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie.
Het Hof doet uitspraak over een Deense regeling op grond waarvan de rusttijd op parkeerplekken voor vrachtwagens tot 25 uur beperkt wordt. De Commissie stelt dat dit de vrije verlening van transportdiensten beperkt, maar het Hof sluit zich daar niet bij aan.
Een werknemer heeft een arbeidscontract voor bepaalde tijd. Nog tijdens de looptijd van de overeenkomst zegt de werkgever het contract eenzijdig op en doet dat zonder opgave van redenen. Mag dat? Het hof gaat daar in deze zaak op in en stelt dat het belangrijk is dat werknemers, ook bij tijdelijke contracten, op de hoogte zijn van de redenen voor hun ontslag, zodat zij kunnen beoordelen of het ontslag rechtmatig is en eventueel juridische stappen kunnen ondernemen. Het niet verstrekken van deze informatie kan leiden tot benadeling van werknemers met tijdelijke contracten en kan in strijd zijn met het recht op bescherming tegen kennelijk onredelijk ontslag zoals vastgelegd in het EU-Handvest van de grondrechten.
Volgens de AVG zijn gegevensverwerkers verplicht om een eerste kopie van verwerkte persoonsgegevens te verschaffen als daarom wordt gevraagd. Maar moet dit kosteloos gebeuren? En wat als het nationale recht anders bepaalt? Het Hof van Justitie gaat hier in deze zaak op in.
Richtlijn 2016/680 verzekert de legitieme verwerking van persoonsgegevens bij juridische onderzoeken en strafrechtelijke vervolging. Vanwege de gevoelige aard van deze gegevens, kunnen betrokkenen hun recht van inzake en recht om in beroep te gaan tegen de verwerking niet direct uitoefenen naar de verwerker. In plaats daarvan, gaat dit via een toezichthouder. Maar maakt de toezichthouder een juridisch bindend besluit als deze de rechten van een betrokkene uitoefent? En heeft de betrokkene de mogelijkheid om in beroep te gaan tegen dit besluit? Onder meer deze vragen worden behandeld in deze zaak van het Hof van Justitie van de Europese Unie.
